W cyklu życia projektu najbardziej wpływowe czynniki wpływające na wynik projektu często występują na wczesnych etapach. W tym momencie decyzje powinny opierać się na kompetentnej ocenie ekonomicznej, z należytym uwzględnieniem odpowiedniego finansowania, dominującego otoczenia społecznego i regulacyjnego oraz względów technologicznych. Architekci i inżynierowie mogą specjalizować się w planowaniu, zarządzaniu terenem budowy lub w eksploatacji, ale jako kierownicy projektów muszą mieć pewną znajomość wszystkich tych aspektów, aby właściwie zrozumieć swoją rolę i być w stanie podejmować właściwe decyzje.
Od lat 70-tych wiele projektów na dużą skalę napotykało poważne problemy w zarządzaniu, takie jak przekroczenia kosztów i duże opóźnienia w harmonogramie. Właściwie zarządzanie megaprojektami lub superprojektami nie jest praktyką charakterystyczną dla naszych czasów. Zobacz budowę kolei transkontynentalnych w czasach wojny secesyjnej i budowę Kanału Panamskiego na przełomie XIX i XX wieku. Chociaż megaprojekty tego pokolenia mogą pojawiać się coraz częściej i stanowić nowe wyzwanie, problemy mają raczej charakter organizacyjny niż techniczny.
W miarę rozwoju zawodowego inżynierowie często spędzają tyle samo lub więcej czasu na planowaniu, zarządzaniu i innych problemach ekonomicznych lub społecznych, co na tradycyjnych projektach inżynierskich i problemach analitycznych, które stanowią rdzeń większości programów edukacyjnych.
Ostateczna ocena ich wydajności zależy od zdolności inżynierów do rozwiązywania wszystkich takich problemów.
Największą przeszkodą w efektywnym zarządzaniu w budownictwie jest bezwładność i historyczne podziały między planistami, projektantami i konstruktorami. Podczas gdy kompetencje techniczne w zakresie projektowania i innowacji rozwiązań takich jak hale stalowe pozostają fundamentem praktyki inżynierskiej, społeczne, ekonomiczne i organizacyjne czynniki, które mają wpływ na powodzenie i niepowodzenie projektów budowlanych, muszą być również skutecznie rozwiązywane przez organizacje projektowe i budowlane. Oczywiście nie oczekuje się od inżynierów znajomości każdego szczegółu technik zarządzania, ale muszą posiadać wystarczającą wiedzę, aby przewidywać problemy zarządzania, aby mogli harmonijnie współpracować z profesjonalistami z pokrewnych dziedzin, aby przezwyciężyć bezwładność i historyczne podziały.
Paradoksalnie inżynierowie, którzy są kreatywni w projektowaniu inżynierskim, są często innowacyjni w planowaniu i zarządzaniu, ponieważ oba rodzaje działań wiążą się z rozwiązywaniem problemów. W rzeczywistości mogą się nawzajem wzmacniać, jeśli oba są włączone w proces edukacji, pod warunkiem, że kładzie się nacisk na kreatywność i innowacyjność zamiast rutynowej praktyki.
Kierownik projektu, który jest dobrze wykształcony w zakresie podstawowych zasad projektowania inżynierskiego i zarządzania, może z pożytkiem zastosować takie zasady po zdobyciu podstawowej wiedzy na temat nowego obszaru zastosowań.